Nawet u 90 proc. dorosłych astmatyków ich chorobę można było wykryć jeszcze wtedy, kiedy chodzili do przedszkola. Opóźnienie diagnozy i zaniechanie leczenia na tym wczesnym etapie choroby to zmniejszenie szansy, że rozwój płuc będzie prawidłowy. To zaś wróży kolejne kłopoty. Wbrew pozorom astma u dzieci to częsta choroba. W Polsce choruje na nią około 5—10 proc. dzieci. Oznacza to, że jedno na 10—20 dzieci ma astmę, przy czym wiele z nich długo leczonych jest antybiotykami z powodu „nawracających infekcji dróg oddechowych”. Niepotrzebnie i ryzykownie. Na astmę częściej chorują mali mieszkańcy miast niż wsi i częściej choroba ta dopada chłopców niż dziewczynki. Niestety, z uwagi na trudności diagnostyczne u małych pacjentów, astma jest często późno rozpoznawana. To duża strata dla dzieci, bo ta choroba, nieleczona, zaburza rozwój układu oddechowego i prowadzić może do nieodwracalnych zmian. Jak tłumaczy prof. Bolesław Samoliński, z Zakładu Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii WUM wykształcenie się u dzieci właściwej liczby pęcherzyków płucnych zmniejsza w późniejszym wieku ryzyko wystąpienia astmy o ciężkim przebiegu oraz chorób współistniejących (np. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc). Dlaczego trudno rozpoznać astmę u dzieci Nie jest prosto u przedszkolaka postawić diagnozę astmy, a to dlatego, że u małych dzieci trudno wykonać wiarygodną spirometrię. To właśnie spirometria spoczynkowa (czyli bez uprzedniego podania leków rozkurczających oskrzela) jest podstawą diagnozowania (lub wykluczenia) astmy w późniejszym wieku. Badanie to jednak wymaga dobrej współpracy pacjenta i jego umiejętności kontrolowania wdechów i wydechów. U małych dzieci jest to niemożliwe. Grono kanadyjskich ekspertów, które przygotowało wytyczne dla lekarzy ułatwiające im diagnozowanie astmy u dzieci postuluje zatem, by chorobę tę diagnozować na podstawie rzetelnie udokumentowanych objawów obturacji dróg oddechowych oraz ustępowania ich pod wpływem leków przeciwastmatycznych. Co to jest obturacja To upośledzenie przepływu powietrza w drogach oddechowych wynikające ze zmniejszenia ich drożności, co przejawia się odczuciem duszności (np. kaszlem lub świszczącym oddechem). W astmie często występuje zjawisko świszczącego wydechu, który czasami można wysłuchać jedynie za pomocą stetoskopu. Oczywiście lekarz powinien też wykluczyć inne niż astma powody obturacji dróg oddechowych. Takie objawy mogą być na przykład efektem wrodzonych wad anatomicznych czy… połknięcia przez dziecko malutkiego przedmiotu, który zamiast do żołądka, trafił do drzewa oskrzelowego. W procesie diagnostycznym lekarz uwzględnia ponadto istotne informacje o predyspozycjach dziecka. Na przykład na astmę narażone jest bardziej dziecko, u którego stwierdzono już wcześniej alergię pokarmową lub skórną (przejawiającą się na przykład atopowym zapaleniem skóry w reakcji na alergen) niż dziecko, które nie miało takich dolegliwości. Ryzyko zachorowania na astmę wzrasta też wtedy, gdy rodzic czy rodzice dziecka mają zdiagnozowaną astmę lub alergię. Czy objawem astmy u dziecka jest kaszel? Nie. Tak jest u dorosłych. Eksperci zaznaczają, że u dzieci to najczęściej stwierdzany i zgłaszany objaw obturacji, ale niejedyny. U dzieci – jak podkreślają – kaszel „nie jest swoisty dla astmy oskrzelowej”. Istotą są pojawiające się u dziecka, nawet krótkotrwałe epizody duszności. Oraz świszczący oddech”. Świszczący oddech Eksperci podkreślają, że istotnym kryterium rozpoznania astmy u dzieci, często nieuchwytnym bez dokładnego badania stetoskopem, jest świszczący oddech, przede wszystkim w fazie wydechu. Jest to również sygnał, że płuca dziecka są zagrożone. „Epizody świszczącego oddechu we wczesnym okresie życia wiążą się z pogorszeniem czynności płuc w 6. roku życia, które zazwyczaj utrzymuje się do wieku dorosłego. Mimo że u 60 proc. dzieci w wieku przedszkolnym epizody świszczącego oddechu ustępują przed ukończeniem 6. roku życia, to często utrzymują się one do wieku dorosłego lub nawracają” – czytamy w wytycznych. Nawracające infekcje dróg oddechowych u dziecka Małe dzieci dopiero kształtują swoją odporność, w związku z tym chorują zdecydowanie częściej niż dzieci w wieku szkolnym i dorośli. Jednak jeśli dziecko co i rusz boryka się z jakąś infekcją dróg oddechowych, powinno to wzbudzić czujność rodziców (i lekarza). Internista i alergolog prof. Piotr Kuna z Łódzkiego Uniwersytetu Medycznego ostrzega, że chociaż przeważająca liczba chorych na astmę zaczyna chorować na nią w pierwszych trzech latach życia, to wciąż właśnie wtedy najczęściej dochodzi do błędów diagnostycznych, a w konsekwencji – terapeutycznych. – W Polsce lekarze często rozpoznają u tych dzieci nawracające infekcje i przepisują im antybiotyki. Tylko co to za infekcje, gdzie nie ma leukocytozy, nie ma gorączki? – mówi profesor. Podkreśla, że trzeba wtedy zastanowić się, czy u dziecka nie rozwija się astma. – Jeśli tak, to tego nie leczymy antybiotykami, tylko dajemy wziewne leki. Był u mnie chłopczyk; rodzice zgłosili się do mnie, kiedy spędzał jeden tydzień w przedszkolu, a cztery – w domu, z powodu nawracających infekcji. Może nie jest teraz idealnie, ale po włączeniu leczenia wziewnymi lekami chłopiec cztery tygodnie spędza w przedszkolu, a tylko tydzień w domu – mówi lekarz. Eksperci podkreślają, że astmę trzeba leczyć – podobnie jak u dorosłych, podstawą są leki sterydowe. Nie należy się ich bać, bo dzięki nim chore na astmę dziecko może normalnie się rozwijać. Mało tego, leczona astma – choroba kojarząca się z dusznością na przykład wskutek wysiłku fizycznego – nie jest przeszkodą do uprawiania sportu, także wyczynowego! Prof. Kuna ma wśród swoich pacjentów wicemistrza świata w jednej z dyscyplin sportowych. Trafił do niego, kiedy miał 7 lat. – Wciąż przyjmuje leki na astmę, ale nie przeszkadza mu to osiągać sukcesy sportowe – mówi lekarz. Podkreśla, że w terapii astmy najistotniejsze są trzy czynniki: Przyjmowanie zaleconych leków zgodnie ze wskazaniami lekarza Nauczenie się kontrolowania swojego oddechu (dzieciom w tym celu zaleca się sporty walki, dorosłym – sporty walki lub/i jogę) Unikanie takich sytuacji, które mogą wywołać duszność (alergeny, na które uczulony jest pacjent chory na astmę, dym papierosowy, smog). Justyna Wojteczek ( Źródło: Diagnostyka i leczenie astmy u dzieci w wieku przedszkolnym. Stanowisko Canadian Thoracic Society oraz Canadian Paediatric Society, 2016, przetłumaczone i opublikowane na portalu Medycyna Praktyczna 30 maja 2016 roku Czytaj też:Kaszel i katar u dziecka? To nie musi być przeziębienie Źródło: Serwis Zdrowie PAP

Astma to przewlekła choroba zapalna układu oddechowego, na którą cierpi ponad 300 milionów osób na całym świecie. Dotyka ona starszych, jak i dzieci – niezależnie od wieku. W ostatnich latach obserwuje się wzrost ilości zachorowań, szczególnie w krajach rozwijających się. Astma sprawia wiele problemów pacjentom. To choroba, która może skutecznie obniżyć jakość życia, jeśli jest nieodpowiednio leczona. Problematyczna staje się kwestia kontrolowania objawów, gdyż bardzo dużo zależy od pacjenta. Niekiedy bywa, że nawet w stosunkowo dobrze ustabilizowanej chorobie, pojawiają się nagłe ataki, czyli zaostrzenia choroby, z którymi pacjent musi sobie poradzić [1-2].Astma oskrzelowa: objawy niecharakterystyczne oraz klasyczne Objawy astmy oskrzelowej u dorosłych, jak i u dzieci wynikać będą ze stanu zapalnego dróg oddechowych. Są to oddech,duszność,uczucie ucisku w klatce piersiowej, u wszystkich chorych będą występować wszystkie objawy jednocześnie. Bardzo często pierwszym objawem zaczynającej się astmy jest np. sam kaszel (o innych przyczynach kaszlu przeczytasz także: Kaszel — przyczyny oraz sposoby leczenia). Intensywność objawów będzie zależeć od stopnia kontroli choroby. To, co jest typowe dla tej jednostki chorobowej to fakt, że symptomy nasilają się przy wysiłku fizycznym, czy stresie. Jeśli u podłoży rozwoju tej choroby u danej osoby leży alergia, to objawy będą też nasilać się po kontakcie z alergenem. Dodatkowo charakterystyczny jest fakt, że objawy są intensywniejsze w nocy i nad ranem. Objawy astmy mogą też nasilać się po kontakcie z dymem tytoniowym, czy na skutek zanieczyszczeń zawieszonych w powietrzu. Często też objawy przybierają na sile, jeśli u astmatyka pojawi się infekcja dróg oddechowych. Czasem nawet zwykłe sezonowe przeziębienie może spowodować zaostrzenie symptomów i pogorszenie kontroli astmy [1].Astma i ataki dusznościNajbardziej charakterystycznym objawem, z którym kojarzy się astma to napad duszności. Taki atak rozpoczyna się uczuciem ucisku i rozpierania w klatce piersiowej, które następnie przechodzi w duszność. Aby skutecznie opanować atak duszności, trzeba zachować spokój i przyjąć lek rozkurczający oskrzela. Pozwoli to w krótkim czasie swobodnie oddychać. Astmatyk powinien mieć przy sobie lek wziewny do zastosowania doraźnie w razie duszności. Podczas takiego ataku najlepiej stać lub siedzieć (gdyż leżenie może utrudniać oddech) i odczekać dłuższą chwilę aż wszystko wróci do normy [1].Diagnoza astmy – czy jest prosta?Astma to bardzo zróżnicowana choroba, której nie da się prosto zdiagnozować jedynie na podstawie objawów. Niezbędne są dodatkowe badania, spirometria. Dodatkowo występują różne rodzaje astmy, co utrudnia postawienie diagnozy. Jednak ogólnie objawy astmy związane są z układem oddechowym i chory może cierpieć na takie rzeczy, jak:świszczenie podczas oddychania,trudności ze złapaniem oddechu oraz płytki oddech,uczucie ciężkości (ucisku) w klatce piersiowej, wyżej wymienionym objawom, towarzyszą poniższe sytuacje, to dodatkowo zwiększa to prawdopodobieństwo diagnozy choroby:występowanie więcej niż jednego symptomu,zaostrzanie się objawów w nocy lub nad ranem,zmieniająca się ilość i intensywność występowania symptomów [4].Leki na astmę na receptę Kluczowy dla skutecznej kontroli i leczenia astmatyka jest schemat leczenia, który lekarz ustala z pacjentem. W tym przypadku edukacja pacjenta co do tego jak i kiedy sięgać po dane leki daje bardzo dobre efekty. W leczeniu astmy niektóre preparaty są stosowane w sposób ciągły, a inne tylko doraźnie w zaostrzeniach choroby. Ponadto pacjent powinien wiedzieć jak reagować na ataki duszności oraz jak modyfikować leczenie w przypadku zaostrzeń i kiedy zgłaszać się do na astmę możemy podzielić na leki pozwalające kontrolować chorobę i leki stosowane doraźnie w przypadku zaostrzeń. Leki kontrolujące chorobę przeznaczone są do stosowania ciągłego, niezależnie od tego, czy objawy są obecne. Są to:Glikokortykosteroidy wziewne — najważniejsze leki stosowane w astmie, hamują proces zapalny w oskrzelach (np. Nebbud, Pulmicort).Długo działające β2-mimetyki — rozkurczają oskrzela, a ich działanie utrzymuje się przez wiele godzin (np. Serevent, Pulmoterol).Leki przeciwleukotrienowe — hamują szkodliwe działanie leukotrienów (zapalnych substancji, które nasilają skurcz oskrzeli i stan zapalny, np. Montelukast)Teofilina — rozszerza oskrzela i działa — leki wykazujące słabe działanie doustne — jedna z podstawowych grup leków wykorzystywana w leczeniu zaostrzeń. W leczeniu przewlekłym są stosowane wtedy, gdy inne metody nie przynoszą skutku. Przewlekłe stosowanie powoduje liczne działania niepożądane, dlatego sięga się po nie tylko w uzasadnionych przypadkach (np. Metypred).Leki stosowane doraźnie, w zaostrzeniach choroby to substancje, które szybko umożliwiają swobodny oddech. Nie leczą procesu zapalnego, a jedynie rozszerzają oskrzela, zmniejszając nasilenie objawów. Najczęściej stosowane są krótko działające β2-mimetyki. Preparaty do stosowania doraźnego w zaostrzeniach najlepiej mieć zawsze przy sobie [3,5].Leczenie astmy: zasady postępowaniaPomimo tego, że astma została przedstawiona jako choroba, która uprzykrza życie pacjentom, to jednak świadomy chory, może z sukcesem kontrolować objawy najnowszych, międzynarodowych rekomendacji w kwestii leczenia astmy (GINA), objawy chorobowe podzielone są na 5 poziomów. Specjaliści podkreślają, że farmakoterapia jest wymagana nawet przy łagodnej astmie, gdyż również w takim przypadku mogą pojawić się zagrażające życiu zaostrzenia [4].Poziom 1 i 2Jeśli objawy astmy występują rzadziej niż 4 do 5 razy na tydzień, to chorobę klasyfikuje się na poziomie 1 lub 2. Generalnie schemat leczenia jest identyczny, dlatego każda nowo rozpoznana astma powinna być leczona według tego schematu [2].Pacjenci od 12. roku życia i dorośli powinni przyjmować doraźnie, czyli podczas wystąpienia objawów, lek wziewny. Rekomenduje się stosowanie małych dawek wziewnego glikokortykosteroidu (wGKS) wraz z formoterolem (długodziałający ß2-mimetyk, LABA) w preparacie złożonym (np. budezonid + formoterol: Airbufo Forspiro, Bufar Easyhaler, Bufomix Easyhaler, DuoResp Spiromax, Symbicort lub dipropionian beklometazonu + formoterol: Fostex). Ważne, aby substancje lecznicze znajdowały się w jednym inhalatorze, gdyż poprawia to efektywność terapii. Minimalizuje się ryzyko pominięcia dawki przez pacjenta [2].Formoterol to nie jedyny LABA, którego wykorzystuje się w terapii. Pacjenci stosują również salmeterol, który występuje w połączeniu z flutikazonem (Asaris, Salmex, Seretide 250) lub z budezonidem (Duastmin) [6].Połączenie wziewnego glikokortykosteroidu z formoterolem jest zalecaną strategią leczniczą, jednak jeśli pacjent stosuje jako LABA inny lek niż formoterol (np. opisany powyżej salmeterol) to wtedy stosowanie wGKS + formoterol jest przeciwwskazane. Jako terapię doraźną włącza się krótkodziałający ß2-mimetyk (SABA), np. salbutamol (Ventolin) lub fenoterol (Berotec N 100) [2].Poziom 3W przypadku braku kontroli astmy, czyli w sytuacji występowania objawów codziennie lub jeśli symptomy choroby wybudzają pacjenta ze snu przynajmniej raz na tydzień, powinno się zmodyfikować farmakoterapię. W takiej sytuacji wprowadza się niskie dawki zażywanych leków z poziomu 1, ale w terapii codziennej (przewlekłej), ustalonej przez lekarza. Leki przyjmujemy o określonych porach, niezależnie od występowania 4Jeśli powyższym objawom towarzyszy również osłabiona praca płuc, to terapia przechodzi na poziom 4. Farmakoterapia przebiega podobnie jak w punkcie 3, ale z użyciem średnich 5Jeśli nadal nie osiągnęliśmy kontroli objawów astmy, to powinno określić się fenotyp astmy oraz ewentualnie włączyć leczenie biologiczne. Najczęściej do terapii wprowadza się leki określane jako długodziałający antagoniści receptorów muskarynowych (LAMA), np. ipratropium, tiotropium, glikopironium lub umeklidynium. W niektórych przypadkach można pomyśleć nad włączeniem leków z poziomu 4, ale w dużych dawkach [2].Ipratropium (Atrodil, Atrovent N) stosuje się u dzieci powyżej 6. roku życia. W przypadku terapii osób dorosłych najczęściej wybiera się leki trójskładnikowe, takie jak:Mometazon + indakaterol + glikopironium, np. Enerzair + wilanterol + umeklidynium, np. Trelegy Ellipta, Temybric Ellipta [2]Warto pamiętać o tym, że w omawianym schemacie terapeutycznym, w przypadku poziomów od 3 do 5, jeśli pacjent dozna ataku astmy, to może zastosować doraźnie wziewny glikokortykosteroid z formoterolem w małej dawce [2].Małe i duże dawki – jak się połapać?Kwestie związane z częstotliwością stosowania leków i wielkością dawek powinien wyjaśnić lekarz prowadzący, jednak warto zapoznać się z rekomendacjami przedstawionymi w poniższej 1. Dawkowanie wziewnych glikokortykosteroidów [2].Dorośli i dzieci 12+Całkowita dobowa dawka wziewnego glikokortykosteroidu [µg]NiskaŚredniaWysokaDipropionian beklometazonu (dawka zależy również od rodzaju inhalatora!)100 – 500> 200 – 1000> 1000Budezonid200 – 400> 400 – 800> 800Cyklezonid80 – 160> 160 – 320> 320Furoinian flutykazonu100200Propionian flutikazonu100 – 250> 250 – 500> 500Furoinian mometazonu (dawka zależy również od rodzaju inhalatora!)200 – 400400Astma – zalecenia a realiaPamiętajmy o tym, że powyższy schemat farmakoterapii dotyczy osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia. Odmienne leczenie stosuje się u młodszych dzieci. Astma jest skomplikowaną chorobą, dlatego rekomendacje, to jedynie wyznacznik prawidłowej drogi. Lekarz prowadzący na podstawie objawów występujących u chorego i odpowiedzi pacjenta na dane leki, może modyfikować terapię, tak aby osiągnąć jak najlepsze astmyZwiększone zapotrzebowanie na leki stosowane doraźnie (konieczność stosowania inhalacji częściej niż zwykle, szybsze zużywanie opakowania leku) może świadczyć o pogorszeniu kontroli choroby i jest wskazaniem do zgłoszenia się do lekarza w celu zmodyfikowania terapii podstawowej. Dodatkowo warto też zwrócić uwagę na leki stosowane przez chorego na inne, niezwiązane z astmą dolegliwości (o tym przeczytasz także: Astma aspirynowa a leki przeciwbólowe).4 maja przypada Światowy Dzień Astmy. Ustanowiono go w celu zwrócenia uwagi na tę, jakże częstą chorobę. Głównym założeniem Globalnej Inicjatywy na rzecz Astmy (GINA), która zainicjowała obchody Dnia Astmy, jest nie tylko zwiększenie edukacji na temat choroby i jej objawów, ale też zwrócenie uwagi na potrzebę kontroli choroby. Odpowiednia edukacja pacjentów, dobra współpraca z lekarzami, to lepsza kontrola choroby, a co za tym idzie poprawienie komfortu życia chorych [7].

Astma oskrzelowa jest najczęstszą przewlekłą chorobą układu oddechowego u dzieci. Na przestrzeni ostatnich lat zaobserwowano znaczny wzrost liczby osób mających objawy uczuleniowe, a astma u dzieci najczęściej ma właśnie podłoże alergiczne. W najnowszych badaniach epidemiologicznych przeprowadzonych w naszym kraju Forum: A-psik: moje dziecko jest uczulone… Moja Ulcia ma dopiero 6 miesięcy. Cztery dni temu dostała kataru później doszedł straszny ją w domu bo moja ciotka jest pediatrą poradziła mi żebym nie szła do lekarza zeby mała czymś poważniejszym sie nie zaraziła. Po dwóch dniach nie dość,że nie przeszło do doszła gorączka. Byłam załamana bo karmię Ule piersią a tu taka gorączka,prawie 39 stopni. Wczoraj przed południem przyszła zbadać mała ciotka,która oprócz tego,że jest pediatrą,jest też alergologiem. Okazało się,że to obturacyjne zapalenie płuc i najprawdopodobniej astma. Maleństwo miało tak wysuszoną skóre,że aż sie jej łuszczyła skóra a to objaw uczulenia. Tyle lekarstw Ulcia bierze, w tym antybiotyk, co jest dla mnie koszmarem jak patrze na tą domową apteke to płakać mi się chce. Oprócz tego mała ma inhalacje, czego bardzo sie boi. Najgorsze jest to, że to pewnie moja wina bo w końcu karmie ja piersia i musiałam coś nie tak zjeśc, a przeciez stosuje sie wskazówek co do jedzenia(tylko mleko pije bo nie moge sie bez niego obejsc, może to przez to)… Choć podobno astme można odziedziczyc…moja siostra bedac małym dzieckiem (ale troche większym niż Ula, bo miała wtedy 6 czy 7 lat) miała astme oskrzelowa i alergie; szwagierka tez ma uczulenie -i to na słońce ! A może to wszystko przez to,że wróciłam do pracy. JUż wiecej nie pisze bo ryczeć mi sie chce

Nasilają one i utrwalają procesy zapalne w drogach oddechowych. Przedłużający się stan zapalny oskrzeli powoduje przerost mięśni gładkich, co skutkuje znacznym zwężeniem światła dróg oddechowych. Chory odczuwa duszność, brakuje mu tchu. Rozwija się pełnoobjawowa astma oskrzelowa. 2. Objawy astmy.

Astma oskrzelowa (dychawica oskrzelowa) powoduje trudności w oddychaniu. Jest wywoływana zapalną chorobą dróg oddechowych oraz ich zwężeniem. Z kolei za astmę na tle alergicznym są odpowiedzialne alergeny. Inny jej rodzaj (tzw. astma nieswoista) może być efektem dymu papierosowego, wysiłku fizycznego (nawet niezbyt intensywnego) czy infekcją. Astma oskrzelowa u dzieci może mieć podłoże genetyczne. Warto przy tym zauważyć, że skłonności do jej wystąpienia są dziedziczone. Jeżeli rodzice dziecka cierpią na astmę lub są alergikami, ich potomek jest w większym stopniu narażony na wystąpienie tej choroby. Astmy oskrzelowej nie da się wyleczyć całkowicie. Można zwalczać jej objawy. Jedynie w niektórych przypadkach dzieci wyrastają z niej w okresie dojrzewania. Dzieci chore na astmę powinny przebywać pod stałą kontrolą lekarza specjalisty, alergologa lub pulmonologa. Leki przeciwko objawom astmy działają rozkurczająco na oskrzela oraz pomagają w nagłych napadach duszności. Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi" 1. Jakie są objawy astmy oskrzelowej u dzieci? Sapka – powstają trudności w oddychaniu, dziecko łapczywie chwyta powietrze. Katar i łzawienie oczu. Atopowe zapalenie skóry – jeśli wykryje się je u dzieci, które nie mają jeszcze roku, może to oznaczać początek tzw. marszu alergicznego. Jest to przechodzenie od uczulenia na jeden alergen do innych uczuleń, które mogą skończyć się astmą. Zapalenie oskrzeli – dziecko zapada nie nie trzy, cztery razy w roku. Przyczyną może okazać się alergia, która często jest podłożem dla astmy oskrzelowej. Szybkie męczenie – jeśli po niewielkim wysiłku twoje dziecko odczuwa spore zmęczenie, ma trudności z oddychaniem, warto zrobić mu badania spirometryczne. Pomoże to określić szczytowy przepływ wydechowy, tzn. czy jego płuca są zaopatrywane w wystarczającą ilość powietrza. Napad duszności – trudności z mówieniem, zasinienie palców rąk i skóry wokół ust, zaburzenie tętna, szybko unosząca się klatka piersiowa, łapczywe chwytanie powietrza. Kiedy zobaczysz te objawy u dziecka, szybko podaj mu leki. Atak duszności może wywołać uczucie paniki. Wówczas należy przede wszystkim spróbować uspokoić malucha. Po takim ataku trzeba jednak jak najszybciej udać się do lekarza w celu pełnego zdiagnozowania choroby. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

W badanej populacji częstość astmy oskrzelowej wynosiła 5,0%. W grupie chorych 39,9% dzieci posiadało jakiekolwiek zwierzę domowe, natomiast w grupie dzieci bez tego rozpoznania dotyczyło to 52,2% rodzin (p

Twoje dziecko ma trudności z oddychaniem, świszczący, płytki oddech i kaszel, który nasila się w nocy? Nie lekceważ tych objawów. To może być astma oskrzelowa, na którą cierpi. ok. 4 mln Polaków, z czego aż 10 procent to dzieci. Spis treści: Astma oskrzelowa, co to jest Genetyka kluczem do poznania astmy Jakie są objawy astmy rozwiń Astma oskrzelowa, co to jest Astma oskrzelowa, nazywana również dychawicą oskrzelową jest wieloczynnikową i wielogenową, przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych. Ich ograniczona wydolność może być wywołana infekcjami wirusowymi, bakteryjnymi lub innymi czynnikami, np. stresem. U chorego na astmę dochodzi do niekontrolowanych skurczów oskrzeli i gromadzenia się w nich gęstego śluzu. W zależności od czynnika wywołującego napady rozróżniamy postać alergiczną i niealergiczną. U dzieci taki stan ma przede wszystkim podłoże alergiczne (astma alergiczna, atopowa) - objawy pojawiają się lub nasilają podczas kontaktu z alergenem. Mogą to być pyłki roślin, roztocza kurzu, zarodniki pleśni, sierść zwierząt czy niektóre produkty spożywcze itp. Pojawianiu się astmy sprzyjają też czynniki zewnętrzne, takie jak dym papierosowy czy powietrze skażone dwutlenkiem węgla. A co ze smogiem? Nie brakuje popartych badaniami opinii, że przebywanie na powietrzu zanieczyszczonym szkodliwymi cząsteczkami zwiększa ryzyko wystąpienia astmy u dzieci. W powstaniu astmy alergicznej duże znaczenie ma histamina – hormon tkankowy, wytwarzany miejscowo w płucach, skórze, błonie śluzowej nosa i innych miejscach z aminokwasu histydyny. Genetyka kluczem do poznania astmy Powstawanie histaminy oraz jej rozkład są regulowane przez enzymy, których aktywność uzależniona jest od ich wariantów genetycznych i zmienności pojedynczych nukleotydów w sekwencji DNA genów kodujących. Może to mieć znaczenie dla skłonności do wystąpienia astmy. Dzięki metodzie badania asocjacji wszystkich genów z podatnością na astmę opisano wiele genów mających znaczenie w ujawnieniu astmy, m. in. DPP10, ORMDL3, IL1RL1, FCER1A. Pod patronatem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego w ramach programu POLASTMA prowadzone jest obecnie badanie „Ocena częstości występowania polimorfizmu genu receptora glikokortykosteroidowego h-GCR/NR3C1 w populacji polskiej i jego rola w etiopatogenezie ciężkiej steroidoopornej astmy oskrzelowej”, mające na celu analizę genu, który może wpływać na wystąpienie choroby i przebieg leczenia. Polimorfizm i defekty genów odpowiedzi zapalnej są istotną przyczyną astmy u osób stykających się z diizocyjanianem stosowanym przy produkcji pestycydów i tworzyw poliuretanowych. Jakie są objawy astmy Nie zawsze łatwo jest wpaść na to, że nasze dziecko choruje na astmę. Jej objawy są bowiem podobne do tych, wywołanych przez sezonową alergię. Kaszel, który nasila się w nocy i wczesnym rankiem, utrudnione, przyspieszone oddychanie i tzw. świszczenie, szczególnie podczas wydychania, napady duszności, obniżenie wydolności podczas wysiłku fizycznego, nawracające zapalenia oskrzeli – to sygnały, które powinny zwrócić Twoją uwagę. Szczególnie wtedy, jeśli taki stan ma charakter przewlekły. Problemom z oddychaniem może też towarzyszyć ogólne rozdrażnienie, problemy dziecka ze snem czy bóle głowy. Astma u dzieci Twoje dziecko może być bardziej narażone na problemy z astmą, jeśli choruje na nią któreś z rodziców lub dziadków. W przypadku astmy wieku dziecięcego istotnym czynnikiem zwiększającym podatność na jej wystąpienie są zakażenia paramyksowirusem RSV (respiratory syncytial virus). Jest wiele genów, których mutacje zwiększają podatność na zakażenie RSV i na astmę, głównie geny interleukin, receptorów cytokin, receptorów typu Toll, białek surfaktantu, białek kompleksu receptora IgE i in. U większości dzieci objawy astmy pojawiają się już przed ukończeniem 5. roku życia. Zdarza się jednak, że prawidłowe rozpoznanie choroby jest utrudnione. Czasami trwa to nawet kilka lat i wymaga bacznej obserwacji dziecka czy nawet nastolatka. Dzieci i młodzież są bardziej narażone na zachorowanie na astmę oskrzelową. Atakuje ona mniej niż 2 procent populacji, ale wśród chorych na astmę oskrzelową aż 30 procent stanowią właśnie dzieci. Dlatego tak ważne jest postawienie prawidłowej diagnozy i możliwie szybkie rozpoczęcie leczenia. Problemów z oddychaniem nie wolno lekceważyć, tym bardziej, jeśli taki stan utrzymuje się przez kilka dni czy kilka tygodni. Leczenie astmy Mimo że astma jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną, można z nią normalnie funkcjonować i skutecznie łagodzić jej objawy. Ważną sprawą jest unikanie czynników, które mogą wywoływać lub nasilać objawy astmy, czyli przede wszystkim alergenów. Dobrą praktyką jest przyjmowanie szczepień przeciw grypie, co zmniejsza ryzyko wystąpienia infekcji, a co za tym idzie pojawienia się napadu duszności. Należy też zdecydowanie omijać miejsca, w których dziecko mogłoby być narażone na kontakt z dymem papierosowym. Leczenie astmy wymaga przyjmowania lekarstw. Stosuje się leki o działaniu przeciwzapalnym (najskuteczniejsze są wziewne) oraz całą grupę leków, które działają rozszerzająco na oskrzela. W zależności od charakteru choroby, podaje się je doraźnie lub regularnie, przy leczeniu przewlekłym. Jeśli Twoje dziecko ma stwierdzoną astmę oskrzelową, lekarz może zaproponować przeprowadzenie immunoterapii swoistej, czyli odczulania. Ten rodzaj terapii pomaga złagodzić objawy astmy, jak i zmniejszyć stan zapalny dróg oddechowych. Inhalator przy astmie Warto poprosić lekarza o indywidualne porady na temat tego, jak w domowych warunkach radzić sobie z niektórymi objawami tej choroby. Dobrym pomysłem jest zaopatrzenie się w inhalator i wykonywanie inhalacji z jego pomocą. Naturalne środki (np. korzeń imbiru) działają przeciwbakteryjnie przy zakażeniach dróg oddechowych, ułatwiają oddychanie, a także wspomagają działanie leków. Współczesna medycyna daje lekarzom duże możliwości niesienia pomocy chorym na astmę, których codzienne życie wcale nie musi być rujnowane z powodu tej choroby.

^{że zastosowanie badań jakości życia u dzieci cho-rych na astmę oskrzelową, pozwala nie tylko lepiej określić aktualny stan i samopoczucie pacjenta, ale także umożliwia ocenę wpływu choroby na funk-cjonowanie całej rodziny (20,22). E. Juniper, jedna z pionierek nad badaniami jako-ści życia u dzieci chorych na astmę, przytacza spek-} Co to jest astma i jakie są jej przyczyny? Astma jest przewlekłą chorobą dróg oddechowych – czyli małych rurek, zwanych oskrzelami, przewodzących powietrze do płuc i z płuc. Jeśli Twoje dziecko ma astmę, to znaczy, że jego oskrzela są bardziej wrażliwe na czynniki drażniące niż u zdrowego dziecka. Czynnik, który drażni drogi oddechowe powoduje ich zwężenie wskutek skurczu mięśni otaczających ścianę dróg oddechowych oraz obrzęku błony wyścielającej od wewnątrz oskrzela. Czasami również duża ilość śluzu produkowanego przez tę błonę pogłębia istniejące już zwężenie. Wszystko to powoduje, że dziecku jest trudno oddychać. Przyczyny astmy Jednoznaczna przyczyna astmy jest nieznana. Jeśli u rodziców dziecka stwierdzono astmę, atopowe zapalenie skóry lub inną alergię, to istnieje duże ryzyko, że dziecko może zachorować na astmę. Jest to tak zwana predyspozycja genetyczna. Poza tym, o wystąpieniu choroby decyduje jeszcze szereg innych czynników. Są to: uczulenie na alergeny roztoczy kurzu domowego, sierści zwierząt (kota, psa), pyłków roślin; palenie przez matkę tytoniu w okresie ciąży oraz narażenie dziecka na działanie dymu tytoniowego; infekcje, szczególnie wirusowe (przede wszystkim wirusowe infekcje dróg oddechowych); zanieczyszczenie środowiska. Astma to choroba przewlekła (to znaczy, że objawy mogą występować przez całe życie), ale można ją bardzo skutecznie opanować i utrzymywać pod kontrolą. Ciężkość przebiegu astmy może być różna u poszczególnych pacjentów i może się wahać od astmy lekkiej i epizodycznej do astmy ciężkiej. U większości dzieci chorych na astmę ma ona nasilenie lekkie lub umiarkowane, a tylko u mniej niż 5% z nich występuje astma ciężka. Jak często występuje astma? Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na astmę choruje ponad 300 mln ludzi na świecie, a w populacji dzieci jest to najczęściej występująca choroba przewlekła. W Polsce na astmę choruje więcej dzieci niż dorosłych. Kwestionariuszowe badania epidemiologiczne z dwóch miejskich ośrodków (Kraków, Poznań) wykonane w odstępie 7 lat wskazują, że na astmę choruje 5–7% dzieci. Szacuje się, że rocznie nowe rozpoznanie astmy stawia się u 0,3% do 0,5% dzieci i młodzieży. W wieku przedszkolnym astma częściej występuje u chłopców, później te proporcje się zmieniają i po okresie dojrzewania astma jest częstsza u dziewczynek. U nastolatków objawy astmy mogą ustąpić, a następnie powrócić w wieku dorosłym. Jak się objawia astma? Objawy astmy u dzieci to: kaszel – zwykle suchy i męczący; pojawia się głównie podczas snu oraz nad ranem; świszczący oddech – wysoki muzyczny dźwięk (świst) słyszalny podczas wydechu; trudności w oddychaniu i płytki oddech; uczucie ucisku, łaskotania, gniecenia w klatce piersiowej; nawracające zapalenia oskrzeli. Nie zawsze wszystkie powyższe objawy występują jednocześnie u każdego pacjenta, a ich nasilenie może się zmieniać. Objawy astmy występują z reguły po narażeniu na opisane powyżej czynniki drażniące. Tylko w astmie ciężkiej objawy występują cały czas, zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Co powoduje zaostrzenie objawów astmy? Objawy astmy zaostrza: kontakt z alergenami, na które dziecko jest uczulone (np. roztocze kurzu domowego, naskórek zwierząt, pyłki roślin) zakażenia wirusowe i bakteryjne (szczególnie pneumokokowe) dym tytoniowy zanieczyszczenie środowiska pleśnie wysiłek fizyczny stres warunki pogodowe (zimne powietrze, nagłe wahania temperatury, duża wilgotność powietrza). Co robić w razie wystąpienia objawów astmy? Jeśli u Twojego dziecka, u którego wcześniej nie rozpoznano astmy, występują niektóre lub wszystkie wymienione powyżej objawy i podejrzewasz, że może ono chorować na astmę, udaj się z nim do pediatry lub lekarza rodzinnego. Jeżeli lekarz uzna, że diagnostyka w kierunku astmy jest wskazana, skieruje Twoje dziecko do specjalisty alergologa lub pulmonologa. Jeżeli u Twojego dziecka wystąpią znaczne trudności z oddychaniem wezwij pogotowie ratunkowe. Jeżeli u dziecka rozpoznano astmę i doszło u niego do nasilenia objawów choroby, postępuj według poniższego schematu. W takiej sytuacji z pewnością w domu znajdują sie leki podawane wziewnie, które działają rozszerzająco na oskrzela (tzw. lek rozkurczowy, np. salbutamol). Podaj dziecku 1–2 dawki leku rozkurczowego wziewnie. Odczekaj 15–20 minut i w spokoju obserwuj dziecko, czy nastąpiła poprawa w oddychaniu, ewentualnie zapytaj je, czy czuje się lepiej i czy łatwiej się mu oddycha. Jeśli według Ciebie i dziecka nie ma poprawy po 20 minutach, podaj kolejne 2 dawki leku rozkurczowego i ponownie obserwuj dziecko. W ciągu godziny możesz podać dziecku 3 razy po 2 dawki leku rozkurczowego w odstępach 20-minutowych. Jeśli po godzinie nie ma poprawy – wezwij pogotowie. Do czasu przyjazdu karetki podawaj dziecku co 20 minut po jednej dawce leku rozkurczowego. Jeśli natomiast wystąpiła poprawa, Twoje dziecko czuje się dobrze, może swobodnie oddychać, objawy napadu astmy ustąpiły – koniecznie porozum się z lekarzem prowadzącym w ciągu najbliższych 24 godzin w celu ustalenia dalszego leczenia. Jak lekarz ustala rozpoznanie astmy? Ustalenie rozpoznania astmy opiera się na wywiadzie, zbadaniu dziecka oraz ocenie czynności płuc. Jeżeli to możliwe, przygotuj odpowiedzi na poniższe pytania, co ułatwi lekarzowi przeprowadzenie wywiadu. Wywiad Jakie objawy ma Twoje dziecko? W jakich okolicznościach one występują (pora dnia, roku, po wysiłku, zabawie)? Czy istnieją jakieś znane Ci czynniki, które wywołują lub zaostrzają te objawy? Twojego lekarza najbardziej będą interesowały następujące objawy: kaszel, trudności w oddychaniu, ciężki oddech, szybki oddech, uczucie ściskania w klatce piersiowej, powtarzający się świst przy wydechu. Kiedy po raz pierwszy, a kiedy ostatni pojawiły się te objawy? Czy była konieczność hospitalizacji dziecka z powodu tych objawów? Czy objawy ustępują samoistnie, czy też podajesz dziecku leki aby je złagodzić? Jak często z powodu tych objawów Twoje dziecko opuszcza zajęcia przedszkolne lub szkolne? Czy dziecko unika aktywności fizycznej? Czy kiedykolwiek u Twojego dziecka rozpoznano inną chorobę alergiczną (np. alergię pokarmową w okresie niemowlęcym, atopowe zapalenie skóry, alergiczny katar)? Jakie badania dotychczas wykonano? Jakie leki dotychczas przyjmowało Twoje dziecko? Czy w związku z ich stosowaniem była poprawa (np. dziecko mniej chorowało)? Czy w Waszej najbliższej rodzinie są osoby, u których rozpoznano alergię? Czy Twoje dziecko jest narażone na dym tytoniowy? Czy w domu znajdują się zwierzęta? Jeśli tak, to jakie? Czy Wasz dom jest suchy, czy jest wilgoć na ścianach? Badając dziecko, lekarz będzie się starał ocenić przede wszystkim następujące narządy: skórę (wysypki, bąble pokrzywkowe); nos (drożność nosa, obecność wydzieliny w nosie); gardło (migdałki podniebienne pod kątem ich przerostu, tylna ściana gardła – obecność ściekającej wydzieliny); płuca (przy osłuchiwaniu lekarz może słyszeć świsty – dźwięczne, gwiżdżące dźwięki, które wydobywają się podczas wydechu; jest to jeden z najważniejszych objawów astmy). Jednak podczas badania Twojego dziecka lekarz może nie stwierdzić żadnych objawów. Nie znaczy to, że dziecko nie ma astmy. Objawy astmy są niestałe i u dzieci najczęściej pojawiają się w trakcie infekcji lub po wysiłku fizycznym. Badania diagnostyczne Podczas wizyty u lekarza może on poprosić dziecko o wykonanie prostych testów oddechowych (testy czynnościowe płuc), oceniających jak szybko może wydmuchać powietrze z płuc. Są to: Spirometria, która mierzy: ilość powietrza, jaką Twoje dziecko jest w stanie nabrać do płuc, a następnie wydmuchać; czas, jaki zajmuje mu maksymalny wydech poprzedzony głębokim wdechem. Jeśli oskrzela Twojego dziecka są zwężone, badanie można powtórzyć po podaniu mu leku rozszerzającego oskrzela w celu potwierdzenia, że zwężenie oskrzeli jest odwracalne (jest to cecha charakterystyczna dla astmy). Ten test nazywa się próbą rozkurczową. Pomiar szczytowego przepływu wydechowego (PEF) za pomocą urządzenia o nazwie pikflometr. Badanie polega na bardzo szybkim i możliwie jak najmocniejszym wydmuchnięciu powietrza z płuc do urządzenia. Próbę powtarza się 3 razy i zapisuje najlepszy (najwyższy) wynik. Pomiar PEFR służy również do domowego monitorowania astmy oskrzelowej. Czasami dodatkowo w celu rozpoznania astmy wykonuje się próby prowokacyjne, oceniając stopień nadreaktywności oskrzeli, czyli nadmiernej wrażliwości oskrzeli na czynniki drażniące w postaci ich nagłego zwężenia (skurczu). Osoby zdrowe, niechorujące na astmę nie mają takiej nadmiernej reakcji. Spirometr to urządzenie, które sprawdzi jak dobrze pracują płuca u Twojego dziecka. Aby dobrze wykonać spirometrię, dziecko początkowo powinno swobodnie oddychać przez ustnik; będzie miało założony klips na nos (ma to zapobiec nabieraniu powietrza przez nos i zapewnić oddychanie wyłącznie przez usta). Następnie lekarz lub pielęgniarka poprosi je, by wzięło głęboki wdech, a następnie szybko i z całej siły, jak najdłużej potrafi, wydmuchało powietrze ze swoich płuc (tak jakby napełniało balon powietrzem). Urządzenie będzie w tym czasie mierzyć ilość nabranego i wydmuchanego powietrza w odpowiednim czasie. Nie jest to łatwe zadanie, dlatego jeśli Twoje dziecko jest małe i ma mniej niż 5–6 lat, nie można u niego wykonać spirometrii czy pomiaru PEF. W takim przypadku wprowadzenie typowego leczenia astm „na okres próbny” kilku tygodni (najczęściej 6–8 tygodni) będzie miało znaczenie dla ustalenia rozpoznania. Dobra odpowiedź na leczenie potwierdzi rozpoznanie astmy, jej brak zaś skłoni lekarza do szukania innych niż astma przyczyn objawów występujących u Twojego dziecka. Zobacz również szczegółowy opis badania: Spirometria Jakie są sposoby leczenia astmy? Nie ma idealnego leku na astmę, którym można by całkowicie wyleczyć Twoje dziecko. Jednak za pomocą odpowiednich leków można skutecznie kontrolować chorobę, tak aby objawy nie występowały wcale lub pojawiały się co najwyżej sporadycznie. Przy dobrym leczeniu astmy codzienna aktywność Twojego dziecka nie powinna się różnić od aktywności innych zdrowych dzieci. Lekarz prowadzący powinien przepisać Twojemu dziecku zasadniczo 2 rodzaje leków w inhalatorach podawanych wziewnie: lek zmniejszający objawy, czyli lek rozszerzający oskrzela (rozkurczowy), powodujący, że dziecku łatwiej się oddycha; lek kontrolujący astmę (przeciwzapalny), zmniejszający wrażliwość oskrzeli, zapobiegający występowaniu napadów astmy oraz zmniejszający ryzyko ciężkiego napadu astmy. Lek rozszerzający oskrzela należy przyjmować zawsze, gdy wystąpią objawy astmy. Wtedy należy podać dziecku jedną lub dwie dawki tego leku. Każdy pacjent z astmą musi mieć taki lek w domu. Jeśli Twoje dziecko musi go stosować więcej niż 2 razy w tygodniu, to znaczy, że astma jest źle kontrolowana i należy udać się do lekarza prowadzącego. Najczęściej inhalator z lekiem rozszerzającym oskrzela ma kolor niebieski. Leki kontrolujące – są to leki, których działanie jest wolniejsze niż leku rozkurczowego. Ich przyjmowanie nie przynosi ulgi w napadzie astmy, ale poprawia stan oskrzeli poprzez działanie przeciwzapalne. Dzięki temu Twoje dziecko w ogóle może nie mieć objawów astmy i czuje się lepiej. Leki te powinny być przyjmowanie regularnie, 1 lub 2 razy na dobę, tak długo, jak zalecił lekarz. Odstawienie leku nie powoduje nagłego wystąpienia objawów astmy. W takim przypadku astma „wraca” (np. w postaci kaszlu, świszczącego oddechu po wysiłku) dopiero po około 2 tygodniach od odstawienia leku. Inhalatory z lekiem kontrolującym najczęściej mają kolor pomarańczowy lub czerwony. Do grupy leków kontrolujących zalicza się przede wszystkim glikokortykosteroidy podawane wziewnie. Początkowa dawka glikokortykosteroidu w inhalatorze zależy od ciężkości astmy u dziecka. Jeśli Twoje dziecko osiągnie dobrą kontrolę astmy, wtedy lekarz będzie zmniejszał dawkę do możliwie najmniejszej. Nie wszystkie dzieci z astmą muszą przyjmować leki kontrolujące. Jeśli objawy astmy występują rzadko i konieczność przyjęcia leku rozkurczowego nie jest częstsza niż do 2 razy w tygodniu, a objawy ustępują po jednej dawce, to dziecko nie musi przyjmować regularnie wziewnego glikokortykosteroidu. Czasem tylko przy infekcji dróg oddechowych lekarz może zalecić regularne przyjmowanie leku kontrolującego astmę, a po jej ustąpieniu można go odstawić. Glikokortykosteroidy podawane wziewnie w astmie oskrzelowej są bezpieczne, jeśli: zostały przepisane w odpowiedniej, możliwie najmniejszej dawce dla Twojego dziecka, lek w formie aerozolu podawany jest przez komorę inhalacyjną (podłużne lub kuliste urządzenie z jednej strony zakończone ustnikiem, na który można założyć maseczkę, a z drugiej ma otwór pasujący do końcówki inhalatora), po każdym podaniu leku dziecko płucze jamę ustną. Glikokortykosteroidy wziewne dostają się bezpośrednio do oskrzeli i tylko bardzo niewielki ich procent jest wchłaniany do krwi. Zatem ich działanie na wzrost, apetyt, rozwój umysłowy i emocjonalny twojego dziecka jest minimalne. Inne opcje lecznicze w astmie Jeśli regularne i poprawne stosowanie leku kontrolującego nie przynosi oczekiwanego ustąpienia objawów astmy u Twojego dziecka, lekarz prowadzący może: 1) zwiększyć dawkę glikokortykosteroidu wziewnego lub 2) dołączyć drugi lek kontrolujący w postaci tabletek – lek blokujący receptor leukotrienowy (leukotrien jest to substancja chemiczna, która uwalnia się do krwi podczas działania czynników drażniących na oskrzela i powoduje skurcz oskrzeli). Lek blokujący receptor leukotrienowy (montelukast) przyjmuje się w formie tabletki, raz dziennie na noc – około 2 godziny po posiłku. Lek ten jest skuteczny szczególnie przy objawach astmy po wysiłku oraz przy infekcjach wirusowych u dzieci; lub 3) dołączyć długo działający lek rozszerzający oskrzela w postaci wziewnej (formoterol lub salmeterol). Czas działania leku wynosi około 12 godzin i podaje się go tak, jak lek kontrolujący – 2 razy na dobę (rano i wieczorem, razem z glikokortykosteroidem wziewnym). Tego leku nie wolno stosować bez glikokortykosteroidu wziewnego! Obecnie dostępne są inhalatory zawierające 2 leki w jednym urządzeniu: glikokortykosteroid i długo działający lek rozszerzający oskrzela. Jeśli Twoje dziecko wymaga jednoczesnego stosowania tych 2 leków, poproś lekarza, aby przepisał je w jednym inhalatorze. Może się zdarzyć, że objawy astmy będą na tyle ciężkie, że lekarz na kilka dni przepisze Twojemu dziecku glikokortykosteroidy w tabletkach do podawania doustnego. Tak krótkotrwałe leczenie nie powoduje żadnych odległych działań niepożądanych. Leczenie biologiczne Leczenie biologiczne w astmie oskrzelowej polega na podawaniu substancji o nazwie omalizumab. Jest to sztucznie wyprodukowane przeciwciało skierowane przeciwko immunoglobulinie E (IgE) – markerowi alergii. Wskazaniem do stosowania tego leczenia jest astma trudna i ciężka, która rzadko występuje u dzieci. Lek podaje się w zastrzykach, co 2 lub 4 tygodnie, wyłącznie w ośrodkach specjalistycznych. Odczulanie w astmie wywołanej działaniem alergenów W przypadku astmy wywołanej działaniem alergenów, lekarz może zaproponować tak zwane odczulanie (tzw. immunoterapia swoista). Przed leczeniem należy wykonać testy skórne, aby dowiedzieć się jakie konkretnie alergeny wywołują astmę u dziecka. Immunoterapia swoista polega na podawaniu serii zastrzyków zawierających małe dawki różnych alergenów. Na początku immunoterapii będziesz przychodzić z dzieckiem do przychodni raz w tygodniu przez kilka tygodni, potem raz w miesiącu przez 3–5 lat. Sposoby podawania leków wziewnych Leki do podawania wziewnego mogą mieć postać aerozolu, proszku lub płynu do nebulizacji. Inhalatory aerozolowe można stosować w każdym wieku (od niemowlęcia do nastolatka). Dzieci do 12. roku życia muszą przyjmować lek przez specjalną przystawkę, nazwaną komorą inhalacyjną (inne nazwy to spejser, przystawka objętościowa) w celu prawidłowego dostarczenia leku do oskrzeli. W Polsce dostępne są następujące komory inhalacyjne: Babyhaler, Volumatic, AeroChamber, Optichamber. Do każdego dołączona jest maseczka, konieczna dla małych dzieci (do 4. roku życia). Technika prawidłowej inhalacji leku: połącz inhalator z komorą, poproś dziecko o szczelne objęcie ustnika komory inhalacyjnej wargami, uwolnij jedną dawkę leku z inhalatora, poproś dziecko, aby oddychało głęboko przez 10 sekund przez ustnik (dzieci do 4. powinny się inhalować przez maseczkę szczelnie obejmującą usta i nos), wyjmij z ust dziecka komorę inhalacyjną, w razie konieczności podania 2 dawek leku powtórz powyższy schemat. Komorę inhalacyjną należy myć raz w miesiącu, a wymieniać na nową przynajmniej raz w roku. Technika inhalacji bez komory inhalacyjnej (dla dzieci po 12. wykonaj maksymalny wydech, szczelnie obejmij wargami ustnik, uwolnij dawkę leku z jednoczesnym spokojnym i głębokim wdechem, wstrzymaj oddech na 5–10 sekund (umożliwi to prawidłowe osadzenie się cząstek leku w oskrzelach). Zasada działania inhalatorów proszkowych opiera się na uwolnieniu leku z inhalatora wskutek przepływu powietrza przez inhalator w trakcie wdechu pacjenta. Mogą je stosować już dzieci powyżej 5. roku życia. Dostępne typy inhalatorów to Dysk, Turbuhaler, Easyhaler, Aerolizer, Novolizer, Handihaler, Breezhaler. Poszczególne inhalatory są fabrycznie napełniane określonym lekiem przeciwastmatycznym i służą wyłącznie do podawania tego preparatu. Technika inhalacji z inhalatora proszkowego (dziecko samodzielnie przyjmuje lek): „załaduj”dawkę leku, wykonaj głęboki wydech, szczelnie obejmij wargami ustnik inhalatora, wykonaj szybki i głęboki wdech, przy końcu wdechu zatrzymaj oddech na około 3–5 sekund, wyjmij inhalator i wykonaj wydech. Leki do nebulizacji Nebulizator to urządzenie, które zmienia płynną formę leku w parę, która następnie jest wdychana przez dziecko za pomocą maseczki lub przez przystawkę z ustnikiem (opcja dla starszych dzieci). Podawanie leków w nebulizacji w leczeniu astmy jest w Polsce bardzo popularne, a według światowych zaleceń powinno stanowić alternatywną formę w stosunku do leków w inhalatorach aerozolowych z komorą inhalacyjną lub inhalatorów proszkowych. Działanie leków w nebulizacji nie jest skuteczniejsze od leków w inhalatorach aerozolowych czy proszkowych. Z reguły w celu uzyskania odpowiedniej depozycji leku w oskrzelach lekarz musi przepisać jego większą dawkę. Czy jest możliwe całkowite wyleczenie astmy? Astma jest chorobą przewlekłą, zatem jej całkowite wyleczenie nie jest możliwe. Małe dzieci z rozpoznaną astmą oskrzelową okołoinfekcyjną (objawy astmy, świszczącego oddechu występują tylko w czasie infekcji wirusowej dróg oddechowych) na ogół „wyrastają” z astmy w wieku szkolnym. U niektórych dzieci objawy mogą się jednak utrzymywać dłużej, podobnie jak u dzieci z astmą atopową (uczuleniową). Czynnikami predysponującymi do przetrwałych objawów są: wystąpienie pierwszych objawów po 2. roku życia, płeć męska, częste lub ciężkie epizody świszczącego oddechu, dodatni wywiad rodzinny w kierunku chorób atopowych, nieprawidłowa czynność płuc. Jednak nie martw się! Przestrzegając zaleceń (planu kontroli astmy) Twoje dziecko może prowadzić normalny tryb życia (jak inni zdrowi rówieśnicy). Plan kontroli astmy A. Dowiedz się czegoś na temat astmy oskrzelowej: Staraj się zrozumieć działanie różnych leków na astmę (musisz umieć odróżnić lek rozkurczowy od leku kontrolującego; wiedzieć kiedy i jak ich używać). Naucz się rozpoznawać objawy zaostrzenia astmy. Naucz się, jak postępować w przypadku napadu astmy u Twojego dziecka. B. Opracuj razem z lekarzem prowadzącym pisemny plan leczenia astmy u Twojego dziecka. Pomoże Ci w tym kwestionariusz o nazwie „Test kontroli astmy”, na podstawie którego ocenicie stopień ciężkości astmy u Twojego dziecka w ostatnim miesiącu. Taki kwestionariusz zawiera następujące pytania: Jak często Twoje dziecko ma zaostrzenia astmy? Czy stosowane leki wystarczająco kontrolują objawy astmy Twojego dziecka? Jeśli masz w domu pikflometr, to jaka jest czynność płuc u Twojego dziecka? Jak często w nocy Twoje dziecko ma objawy astmy? Czy Twoje dziecko dobrze toleruje wysiłek fizyczny? Dodatkowo: Notuj działania niepożądane stosowanych leków. Dowiedz się jak często masz się umawiać na wizyty u specjalisty alergologa lub pulmonologa. C. Modyfikuj leczenie w zależności od sytuacji i przyspiesz termin wizyty lekarskiej, jeśli tylko będziesz miała/miał problem z dalszym postępowaniem. D. Unikaj czynników zaostrzających objawy astmy lub je kontroluj. Postępując zgodnie z zasadami takiego planu i co pewien czas go uaktualniając, będziesz kontrolować astmę u Twojego dziecka! Co trzeba robić po zakończeniu leczenia astmy? Istnieje możliwość, że przy bardzo dobrej kontroli astmy u Twojego dziecka lekarz prowadzący może całkowicie odstawić lek kontrolujący. Konsultacje lekarskie będą też wtedy rzadsze( np. co 6 miesięcy). Jednak zawsze w domu powinien się znajdować lek rozkurczowy (z odpowiednią datą ważności), gdyż objawy astmy mogą ponownie wystąpić. Co robić, aby uniknąć zachorowania na astmę? Astma oskrzelowa jest chorobą uwarunkowaną genetycznie. Jeśli w Twojej najbliższej rodzinie są osoby z rozpoznaną astmą oskrzelową lub inną chorobą alergiczną (np. atopowym zapaleniem skóry czy alergicznym nieżytem nosa), to prawdopodobieństwo, że u Twojego dziecka wystąpi astma jest duże. Profilaktyka astmy polega na zapobieganiu uczuleniu na różne alergeny (pokarmowe, inhalacyjne). Co możesz zrobić, aby zapobiec wystąpieniu takiego uczulenia u Twojego dziecka? Prawdopodobne czynniki protekcyjne: wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 4–6 miesięcy życia dziecka, posiadanie rodzeństwa, dorastanie na wsi (w otoczeniu zwierząt domowych i hodowlanych), zaprzestanie palenia w ciąży, brak narażenia dziecka na bierne palenie tytoniu. Jeśli Twoje dziecko już jest uczulone i rozpoznano np. alergiczny nieżyt nosa, ale nie występuje astma oskrzelowa, to skutecznym sposobem jej zapobiegania jest immunoterapia swoista. U Twojego dziecka rozpoznano astmę oskrzelową – co zrobić, aby uniknąć jej zaostrzeń? Wyeliminuj lub maksymalnie zmniejsz narażenie na alergeny, na które jest uczulone Twoje dziecko. Zaprzestań palenia tytoniu w jego otoczeniu. Unikaj podawania dziecku pokarmów zawierających konserwanty (głównie siarczany). Jeśli Twoje dziecko jest otyłe, udaj się z nim do dietetyka po poradę. Unikaj sytuacji stresujących dla dziecka (np. płacz może wywołać napad astmy). Rozważ coroczne szczepienie dziecka na grypę (grypa jest czynnikiem ryzyka ciężkiego zaostrzenia astmy). Lecz wszystkie choroby współistniejące (np. zapalenie zatok przynosowych, refluks żołądkowo-przełykowy). Übersetzung im Kontext von „Bronchialasthma“ in Deutsch-Polnisch von Reverso Context: Der Verlauf des Bronchialasthma kann ohne ausgeprägte Symptome auftreten, aber Komplikationen geben.

Astma oskrzelowa u dzieci - odrębności diagnostyczno-terapeutyczne. 237.01 kB | 21 grudnia 2017. POBIERZ. ZNAJDŹ NAS. Polish Pharmaceutical Society • Długa 16

Dychawica oskrzelowa jest przewlekłą chorobą układu oddechowego. Ma ona podłoże zapalne, tzn. biorą w niej udział liczne komórki i białka naszego układu odpornościowego, które w odpowiedzi na dany czynnik – alergen – prowadzą do obturacji oskrzeli, czyli ograniczenia przepływu powietrza przez oskrzela i płuca. pCVdmgB.

tndct869yn.pages.dev/27

tndct869yn.pages.dev/11

tndct869yn.pages.dev/75

tndct869yn.pages.dev/90

tndct869yn.pages.dev/69

tndct869yn.pages.dev/62

tndct869yn.pages.dev/29

tndct869yn.pages.dev/67

astma oskrzelowa u dzieci forum